Госці з Міёраў наведалі Смаргонскі раён

На госці ў наш горад наведалася дэлегацыя з Віцебшчыны. Актывісты грамадскай

ветэранскай арганізацыі з Міёраў любяць падарожнічаць па Беларусі. На гэты раз імі

быў абраны наш горад. Сустракаў гасцей і спрыяў іх плённаму адпачынку старшыня

раённага савета ветэранаў Уладзімір Касакоўскі.

Уладзімір КАСАКОЎСКІ і Чэслаў КАШКУР абмяняліся падарункамі.

Месцам сустрэчы быў абраны гарадскі парк. У летнім амфітэатры адбылося вочнае

знаёмства з членамі дэлегацыі. Старшыня савета ветэранаў Уладзімір Касакоўскі

расказаў збальша пра наш раён, пра дзейнасць ветэранскай арганізацыі, падзяліўся

ўласным вопытам у адстойванні правоў асобных груп ветэранаў працы, заслужаных

грамадзян, ліквідатараў Чарнобыльскай аварыі, воінаў-інтэрнацыяналістаў. Кіраўнік

міёрскіх ветэранаў Чэслаў Кашкур падарыў калегам са Смаргоні цікавыя выданні пра

Міёры ў тым ліку маляўнічы даведнік краязнаўчых маршрутаў па Міёрскаму раёну, які

склаў і выдаў мясцовы краязнаўца, дырэктар музея СШ №3 г. Міёры Вітольд

Ярмалёнак. Аўтар гэтага ўнікальнага выдання таксама быў у складзе дэлегацыі.

Таццяна РЫМША – пляменніца загінуўшага вызваліцеля Смаргоні.

Адна з грамадскіх актывістак міёрскага савета ветэранаў, Таццяна Рымша, не першы

раз наведалася ў наш горад. Упершыню яна была тут у 2005 годзе разам са сваёй

сястрой. А мэта візіту – наведаць месца пахавання іх дзядзькі – Яўгена Мурашкі, які

загінуў у 1944 годзе пры вызваленні Смаргоні ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Юнаку

было тады толькі 18 гадоў і яго маці, бабуля Таццяны Мікалаеўны, усё жыццё марыла

наведаць магілу сына. За яе зрабілі гэта ўнучкі. Таму з вялікім жаданнем і сёння

Таццяна Рымша выправілася ў няблізкі шлях, каб пакланіцца памяці свайго сваяка, усіх

змагароў за вызваленне Беларусі і сказаць словы падзякі кіраўніцтву і жыхарам

Смаргоні за тое, што вартасна ўшаноўваецца памяць пра загінуўшых.

Госці Смаргоншчыны наведаліся да мемарыялу на лініі супрацьстаяння ў Першую

сусветную вайну, у музей-сядзібу Міхала Клеафаса Агінскага, што ў Залессі.

Ала КЛЕМЯНОК.

 

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

*
*
Website